મેડીકલ ફિલ્ડમાં સારી કેરિયર ધરાવતાં માતા-પિતા એક વખત મળવા આવ્યાં, સાથે તેમની દસ વર્ષની દિકરી પણ હતી. સ્કૂલમાંથી ડિસ્ક્લેસિયા છે માટે કાઢી નાંખવામાં આવી હતી.
મેં પૂછ્યું "વાર્તાઓ ગમે છે?"
મમ્મી કહે , "ના, એને તો કશાંમાં ઇન્ટરંસ્ટ જ નથી - માત્ર ફરવાનું ગમે!"
"કેવી જગ્યાએ ફરવાનું ગમે?"
"જગ્યાનું એવું કાંઇ નહિં, બસ ખાવું-પીવું, ફરવું, નવાં કપડાં પહેરવા એવું બધું"
"તમારાં બંનેનાં શોખ કયાં?"
"મને મહેંદી મૂકવા અને ગઝલ સાંભળવાનો શોખ હતો પણ વર્ષોથી સમય જ નથી મળતો."
પપ્પા ને મ્યુઝિકલ ઇન્સ્ટ્રુમેન્ટ વગાડતાં શીખવું હતું પણ સમય નો અભાવ નડતો હતો. મેં પૂછ્યું "તમને વાંચવાનો શોખ ખરો? તમે તમારી દિકરીને વાર્તા કહો છો?" પપ્પા છાપાં વાંચતાં હતાં અને બાળપૂર્તિમાં આવતી વાર્તાઓ ક્યારેક કહી સંભાળવતાં હતાં.
પ્રોફેશનલ ને ત્યાં સમય, શક્તિ કે પૈસા ખર્ચવાની તેમની તૈયારી હતી પણ પોતે જાતે કાંઇપણ કરી શક્વા અસમર્થ હતાં! તમારાં બાળકને તમારાંથી વધુ સારી રીતે કોણ સમજી શકે? અને આટલી અજબ-ગજબની આ દુનિયામાં બાળક માટે એક નહિં અનેક શક્યતાઓ ભરી પડી છે જેમાં તેને રસ હોય શકે. આપણી વ્યસ્તતાનાં કારણે આપણે તેને પોષી શકીએ નહિં કે તેનાં વલણોને ઓળખી શકીએ નહિં તો સ્વાભાવિક છે કે બાળક પોતાનાં રસનાં વિષયો કેળવી શકે નહિં.
મેં પૂછ્યું "વાર્તાઓ ગમે છે?"
મમ્મી કહે , "ના, એને તો કશાંમાં ઇન્ટરંસ્ટ જ નથી - માત્ર ફરવાનું ગમે!"
"કેવી જગ્યાએ ફરવાનું ગમે?"
"જગ્યાનું એવું કાંઇ નહિં, બસ ખાવું-પીવું, ફરવું, નવાં કપડાં પહેરવા એવું બધું"
"તમારાં બંનેનાં શોખ કયાં?"
"મને મહેંદી મૂકવા અને ગઝલ સાંભળવાનો શોખ હતો પણ વર્ષોથી સમય જ નથી મળતો."
પપ્પા ને મ્યુઝિકલ ઇન્સ્ટ્રુમેન્ટ વગાડતાં શીખવું હતું પણ સમય નો અભાવ નડતો હતો. મેં પૂછ્યું "તમને વાંચવાનો શોખ ખરો? તમે તમારી દિકરીને વાર્તા કહો છો?" પપ્પા છાપાં વાંચતાં હતાં અને બાળપૂર્તિમાં આવતી વાર્તાઓ ક્યારેક કહી સંભાળવતાં હતાં.
પ્રોફેશનલ ને ત્યાં સમય, શક્તિ કે પૈસા ખર્ચવાની તેમની તૈયારી હતી પણ પોતે જાતે કાંઇપણ કરી શક્વા અસમર્થ હતાં! તમારાં બાળકને તમારાંથી વધુ સારી રીતે કોણ સમજી શકે? અને આટલી અજબ-ગજબની આ દુનિયામાં બાળક માટે એક નહિં અનેક શક્યતાઓ ભરી પડી છે જેમાં તેને રસ હોય શકે. આપણી વ્યસ્તતાનાં કારણે આપણે તેને પોષી શકીએ નહિં કે તેનાં વલણોને ઓળખી શકીએ નહિં તો સ્વાભાવિક છે કે બાળક પોતાનાં રસનાં વિષયો કેળવી શકે નહિં.
